بخش توالی یابی نسل جدید
شیمی‌درمانی یکی از اصلی‌ترین روش‌های درمان سرطان است که در بسیاری از موارد باعث کاهش اندازه تومورها و توقف رشد سلول‌های سرطانی می‌شود. با این حال، یکی از بزرگترین چالش‌ها در درمان سرطان، مقاومت دارویی است که به معنای کاهش یا از دست رفتن اثربخشی داروهای شیمی‌درمانی بر روی سلول‌های سرطانی است. این مقاومت می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله تغییرات ژنتیکی سلول‌های سرطانی، تفاوت‌های ژنتیکی در بیمار و حتی تغییرات اپی‌ژنتیک که بر بیان ژن‌ها تاثیر می‌گذارند، ایجاد شود.
برخی از سرطان‌ها به دلایل ژنتیکی و مولکولی در برابر داروهای شیمی‌درمانی مقاوم می‌شوند. برای مثال، تغییراتی در ژن‌های خاصی که در روند تقسیم سلولی یا تعمیر DNA نقش دارند، می‌توانند باعث شوند که سلول‌های سرطانی به داروهای شیمی‌درمانی مقاوم شوند. این ویژگی‌ها می‌توانند نه تنها بر درمان تاثیر بگذارند، بلکه به نحوه واکنش بیمار به درمان و پیش‌آگهی بیماری نیز اثرگذار باشند.
پروفایل ژنی سرطان به شناسایی و تجزیه‌وتحلیل این تغییرات ژنتیکی کمک می‌کند. این پروفایل‌ها با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند توالی‌یابی نسل جدید (NGS) و ریزآرایه‌ها به دست می‌آیند که این امکان را فراهم می‌کنند تا ژن‌های تغییر یافته در سلول‌های سرطانی شناسایی شوند. به کمک این اطلاعات، پزشکان می‌توانند درمان‌های هدفمند و اختصاصی برای بیمار تجویز کنند که احتمال موفقیت درمان را افزایش می‌دهد و از درمان‌های غیرضروری یا ناکارآمد جلوگیری می‌کند.
یکی از نکات مهم در این فرآیند، شناسایی بیومارکرهای ژنتیکی است که به طور خاص با مقاومت به داروهای شیمی‌درمانی مرتبط هستند. این بیومارکرها به پزشکان این امکان را می‌دهند که درمان‌ها را به طور دقیق‌تری برنامه‌ریزی کنند، به طوری که بتوانند سرطان را با دقت بیشتری درمان کرده و از احتمال بازگشت بیماری جلوگیری کنند. به علاوه، این پروفایل‌های ژنی می‌توانند به شناسایی بهترین روش‌های درمانی برای فرد کمک کنند، به خصوص زمانی که سرطان در مراحل پیشرفته‌تری قرار دارد یا از مقاومت دارویی رنج می‌برد.
در نهایت، تعیین توالی نسل جدید (NGS) به خصوص در سطح اگزوم یا ژنوم (WES و WGS) می‌تواند به ارائه یک تصویر جامع از تغییرات ژنتیکی و مولکولی در سلول‌های سرطانی کمک کند. این رویکرد، با ترکیب روش‌های مختلف مانند پنل‌های تشخیصی بیماری‌های مختلف، MLPLA، SNP-array و سایر تکنیک‌ها، می‌تواند به تشخیص دقیق‌تر و شخصی‌سازی درمان کمک کند و در نهایت به پیشگیری از گسترش سرطان و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک نماید.
برخی از سرطان‌ها به دلایل ژنتیکی و مولکولی در برابر داروهای شیمی‌درمانی مقاوم می‌شوند. برای مثال، تغییراتی در ژن‌های خاصی که در روند تقسیم سلولی یا تعمیر DNA نقش دارند، می‌توانند باعث شوند که سلول‌های سرطانی به داروهای شیمی‌درمانی مقاوم شوند. این ویژگی‌ها می‌توانند نه تنها بر درمان تاثیر بگذارند، بلکه به نحوه واکنش بیمار به درمان و پیش‌آگهی بیماری نیز اثرگذار باشند.
پروفایل ژنی سرطان به شناسایی و تجزیه‌وتحلیل این تغییرات ژنتیکی کمک می‌کند. این پروفایل‌ها با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند توالی‌یابی نسل جدید (NGS) و ریزآرایه‌ها به دست می‌آیند که این امکان را فراهم می‌کنند تا ژن‌های تغییر یافته در سلول‌های سرطانی شناسایی شوند. به کمک این اطلاعات، پزشکان می‌توانند درمان‌های هدفمند و اختصاصی برای بیمار تجویز کنند که احتمال موفقیت درمان را افزایش می‌دهد و از درمان‌های غیرضروری یا ناکارآمد جلوگیری می‌کند.
یکی از نکات مهم در این فرآیند، شناسایی بیومارکرهای ژنتیکی است که به طور خاص با مقاومت به داروهای شیمی‌درمانی مرتبط هستند. این بیومارکرها به پزشکان این امکان را می‌دهند که درمان‌ها را به طور دقیق‌تری برنامه‌ریزی کنند، به طوری که بتوانند سرطان را با دقت بیشتری درمان کرده و از احتمال بازگشت بیماری جلوگیری کنند. به علاوه، این پروفایل‌های ژنی می‌توانند به شناسایی بهترین روش‌های درمانی برای فرد کمک کنند، به خصوص زمانی که سرطان در مراحل پیشرفته‌تری قرار دارد یا از مقاومت دارویی رنج می‌برد.
در نهایت، تعیین توالی نسل جدید (NGS) به خصوص در سطح اگزوم یا ژنوم (WES و WGS) می‌تواند به ارائه یک تصویر جامع از تغییرات ژنتیکی و مولکولی در سلول‌های سرطانی کمک کند. این رویکرد، با ترکیب روش‌های مختلف مانند پنل‌های تشخیصی بیماری‌های مختلف، MLPLA، SNP-array و سایر تکنیک‌ها، می‌تواند به تشخیص دقیق‌تر و شخصی‌سازی درمان کمک کند و در نهایت به پیشگیری از گسترش سرطان و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک نماید.
